England - Scotland - Northern Ireland - and back - 2008

Juni 2008: vertrek naar Newcastle: IJmuiden achterlatend, Newcastle Brown in de hand: de vakantie is begonnen. We hebben besloten door Engeland en Schotland naar Belfast te gaan, twee weken in Noord-Ierland rond te fietsen en vervolgens ook weer per fiets terug naar Newcastle. Hier wat highlights van deze tocht.
De eerste dagen leiden ons over het Hadrian Wall cyclepath. Indrukwekkende arbeid in een indrukwekkende omgeving: fietsend over de heuveltoppen kijken we kilometers weg. Recycling blijkt al een oud begrip; zo is de grote Lanercost Priory helemaal opgebouwd met bouwstenen van de muur. Bij Gretna Green rollen we Schotland in en raken verliefd op New Luce en de lokale herberg. Op dag 6 bereiken we 's-middags het veer naar Ierland: een rustige overtocht en de enige plaats op de boot waar niet wordt gedronken blijkt de bioscoop.

Het eerst Ierse hoogtepunt blijkt Glenariff Forest Park, een ruime, rumoerige, camping in een nationaal park. We zullen er nog meer tegenkomen, maar hier is het achterliggende Glen groots. Een fantastisch wandelgebied met bijbehorende uitzichten.

Ons volgende doel is Rathlin Island, vanzelfsprekend na bij Morton's in Ballycastle volgens eigen zeggen de "Best fish and chips in the world" te hebben genuttigd. Rathlin is een waar vogelparadijs, hoewel de talloze papagaaiduikers net iets te ver van mijn camera blijven. Erg heuvelachtig om overheen te fietsen, maar aanbevelenswaardig. We kamperen voor 3 pond per nacht bij een camping barn, inclusief gebruik van keuken. Na een terugtocht waar we op de veerboot in bioscoopoopstelling (losse stoelen, allemaal vooruitkijken) terugkeren naar het "vasteland" fietsen we richting Ballintoy, in de nabijheid van de drie attracties: Carrick-a-rede, een touwbrug naar een mini-eilandje, Giant Causeway en Bushmills Distillery.

We slapen, vanwege het mindere weer, in een hostel en 's avonds dineren bij een turfvuur en live music in de locale pub. Weer een plaats waar we eigenlijk langer willen blijven. De tocht leidt nu Zuidelijk, Langs Lake Antrin, het grootse zoetwatermeer van Ierland. We eindigen een paar dagen later in Carlingford, waar we direct later direct aan zee onze tent opzetten: de beste plek tot nu toe: eigen whisky, Guinness, macaroni, het ruisen van de zee en vriendelijke passanten en afwassen in zee.
Wederom noordwaarts kamperen we ondermeer nog in Newcastle in het Tollymore Forest Park, waar bomen in een grote variëteit staan opgesteld. Mooie camping, minder rustig dan gehoopt (de beheerder de volgende ochted: "did he really say to put your earplugs in?") en passeren we Mount Stewart, waar we behalve de reusachtige tuinen ook nog een deel van het deels nog bewoonde huis bekijken. Uiteindelijk is ons rondje Noord Ierland voltooid en belanden we weer bij Belfast, waar we prima kamperen bij The Ice Bowl. De volgende dag blijkt Belfast een aardige stad met mooie pubs. En als we weer het veer naar Schotland nemen besluiten we niet voor het laatst in Ierland te zijn geweest. Het landschap is schitterend, de mensen vriendelijk, het weer divers en de fietswegen aangenaam. Op de terugweg door Schotland en Engeland nemen we ween iets andere route dan op de heenweg, maar uiteindelijk blijkt The Wall toch te trekken. De laatste dagen brengen we door in Newcastle.
Aanbevelenswaardig, zowel voor cultuur als historie. Onze laatste nacht in Engeland blijkt memorabel: we staan op een camping die niet geheel horiontaal is. Als ik 's nachts even opsta sta ik tot aan mijn enkels in het water. Onze tent blijft droog, hetgeen niet voor iedereen geldt .. De ferry brengt ons wederom naar Amsterdam, waar we in de Gay parade terechtkomen, maar de trein blijkt bijna leeg. En zo zitten we weer snel achter een glas in onze stamkroeg van onze fantastisch trip te verhalen, waarvan deze blog net over het oppervlak schraapt.

Tiengemeten - 2008

Pinksteren brachten we door op Tiengemeten, een Zuid-Hollands eiland dat zojuist was teruggeven aan de natuur, vanzelfsprekend niet zonder deze natuur een handje en vele machines te helpen. De boeren zijn verplaatst, dijken doorgestoken en men heeft het water over de voormalige akkers laten lopen. Indrukwekkend.


Omdat we weinig tijd hadden besloten we te fietsen vanuit Breda. Prima idee, met uitzondering van de kapotte trapper: de centrale fietsenmaker in Ons Dorp maakte, niet voor het eerst, een stompzinnige fout: na herstel van mijn trapas bleek de cranck niet voldoende vastgezet, waardoor we in Zevenbergen nog een rijwielhersteller op zaterdag moesten vragen de omissie van zijn collega te herstellen.De kapotgedraaide trapas werd later door de LFB overigens niet vergoed, hetgeen mijn laatste bezoek aan deze leverancier was. Sinsdien zijn mijn fietsvakanties een stuk aangenamer.




De rest van de tocht was aangenaam. We passeerden Willemstad, waar we juist het huwelijk van Frans Bauer gemist bleken te hebben, befietsten de Haringvlietbrug en gemoedelijk peddelden we naar het pontveer in Nieuwendijk. Op de camping bleek het aangenaam verpozen te zijn onder de appelbomen en de volgende dagen vormden het eiland zelf, Beyerland en de Hoekse Waard een aangename wandel- en fietsomgeving. Hier moeten we nog maar eens terugkeren.