woensdag 14 oktober 2015

Van koolzaad naar heide (III) - Fietsen langs de Oostzee

Van Mei tot en met Augustus fietsten we min of meer langs de Oostzee. Voor ons de eerste keer dat we zo lang weg waren

Deel 3 - Sint Petersburg en Finland


 


Woensdag 1 juli / - - -
Strel'Na / Baltic parking  /
Onze eerste dag in de directe omgeving van het primaire doel van onze reis begint kil, maar in de loop van de dag dringt de zon steeds meer door. Het kost ons wat moeite in Sint Petersburg te komen: we interpreteren de aanwijzingen die we bij de receptie hebben gekregen niet goed zodat we met een lijnbus naar het eindstation rijden en vandaar weer terug lopen naar een metrostation. De aanvankelijk stuurse conductrice put zich uit in verontschuldigingen omdat ze ons niet tijdig heeft gewaarschuwd om over te stappen (waarbij wij ons afvragen of we dat begrepen zouden hebben) en zij en de overige passagiers doen hun uiterste best ons duidelijk te maken hoe we verder moeten. Dat lukt, ook dankzij mijn GPS en zo belanden we uiteindelijk op de Nevski Prospekt. Die slenteren we, na een bezoek aan een Touristen info, af en belanden zo in het Alexander Nevski klooster. Op de naastgelegen begraafplaatsen (een voor bekende Russen en een voor artistieke Russen) bezichtigen we onder andere de graven van Euler, Voronovsky, Rimski Korsakov, Dostojevski en Tsjaikovski. Na het vinden van mijn eerste (en enige) Russische cache wijst een vriendelijke dame ons erop dat we in een heel ander deel van de stad zitten dan we denken: we zijn in volle onnozelheid oostwaarts gewandeld. Geen wonder dat de kaart niet klopt. Verrassend is onze lunchervaring: onze bestelling wordt opgenomen en 10 minuten later komt iemand anders vertellen dat het restaurant NU gesloten wordt. Teruglopend kopen we gidsjes van de stad en de omgeving die we later op de camping gebruiken om onze volgende trips beter voor te bereiden.
Bij metrostation Avtovo (waarvan ik vanmorgen bedacht dat dat Russisch was voor 'bushalte') krijgen we uitleg over de werking van de taxibusjes. Heel eenvoudig blijkt: alle busjes zijn voorzien van een routenummer. Je stapt in, betaalt een equivalent van € 0,90 en waarschuwt de bestuurder als je wilt uitstappen. En zo zijn we in 1 uur terug in Strel'Na in plaats van de 2 uur van vanmorgen. Als we boodschappen willen doen blijkt de winkel die mijn GPS aangeeft niet meer te bestaan, maar meerdere alternatieven zijn voorhanden nadat we door een volkomen troosteloze buurt hebben gezworven.
Bier en chips wegwerkend op de camping vind ik onze tent wat los staan en breng wat extra scheerlijnen aan. Dat blijkt even later een goed idee als er een storm over het terrein raast die de hele nacht zal aanhouden.

Donderdag 2 juli / - - -
Strel'Na / Baltic parking  /
Ook vanmorgen is het weer koud en hoewel de weerberichten verbetering beloven besluiten we ons bezoek aan de tuinen en fonteinen van Peterhof uit te stellen. Nu we begrijpen hoe het transportsysteem werkt zijn we snel daar waar we gisteren stopten. Met onze nieuwe gids in de hand lopen we weer over de Nevski Prospekt, nu wel de juiste richting in, een mooie wandeling waarbij we onze ogen uitkijken: de stad barst van de paleizen, kerken en andere grote gebouwen. Zo bezoeken we de Kazan kathedraal, steken en kaarsje op in de Sint Catherinakerk, zien dat de Nationale Bibliotheek in de steigers staat, zien dat de Evangelische Sint Pieterskerk ooit tijdelijk een zwembad was (de bankjes voor de toeschouwers zijn nu kerkmeubilair) en kijken onze ogen uit in de kathedraal van de Resurectie die tegelijkertijd een museumfunctie heeft. Buiten de kerk zijn talloze souvenirwinkeltjes Leuk zijn hier de matroesjka's, de poppetje in poppetjes. Die zijn er  in alle maten en personen, inclusief Stalin, Poetin, Lenin en Mao en Marilyn Monroe. We eindigen bij het grote, lege plein voor de Hermitage dat, zoals gebruikelijk met grote obejecten in onze aanwezigheid, in de steigers staat. Na een rondje park belanden we rond vijf uur bij de Burgerking maar die is, niet alleen tot onze verbijstering, dan al gesloten. 's Avonds op de camping delen we in de BBQ die wordt aangericht in de naastgelegen hut waarna om negen uur de rust over onze tent valt.

Vrijdag 3 juli / - - -
Strel'Na / Baltic parking  /
Vandaag wel naar Peterhof. Per bus, want met de vervoerstarieven die hier worden berekend hoeven we niet te fietsen. Rond half elf staan we aan de rand van het hooggelegen bordes en zien dat steeds meer mensen hier blijven staan. Wij nu ook. Dan blijkt dat om exact elf uur met militaire precisie, onder leiding van een heftig gedecoreerde man in militair uniform en onder luide muziek de fonteinen worden opengedraaid.
Alles handmatig. Een fantastische ervaring onder een stralende zon die wordt weerspiegeld in de talloze met bladgoud versierde waterspuitende beelden. Na deze show slenteren we op ons gemak  langs alle fonteinen en verwonderen ons weer over mensen zich laten fotograferen vóór een object en daarna doorlopen zonder zelfs maar om te kijken. En waarbij, voordat de foto wordt genomen, eerst de haren in de juiste positie worden gestreeld. Het is een mooie dag om door het park te wandelen, de schaduw van de bomen maakt het verblijf extra aangenaam.
Als we geen fontein meer kunnen zien gaan we, via een lange wachtrij waarbij gezelschappen voorrang hebben boven de lange slang wachtenden, het paleis binnen. Een fantastische belevenis: erg groot en erg mooi. In elke zaal staan dames die de zaal streng bewaken en voor de doorstroom zorgen. Hierna kunnen we ook geen bladgoud meer zien. Terug op de camping maakt een nieuw gezelschap gebruik van de BBQ-hut en is ons eten dus weer geregeld.

Zaterdag 4 juli / - - -
Strel'Na / Baltic parking  / 
Na een warme nacht volgt  een warme, zonovergoten dag, waarop we onze kampeerplaats amper verlaten. Ik breng de ochtend door met pogingen maandag of dinsdag naar Helsinki te reizen. Per boot. We hebben het oorspronkelijk plan om per trein terug te reizen naar Tallin om daar mijn telefoon op te halen laten varen: die reis zou via Moskou gaan en 36 uur duren. En 500 kilometer fietsen van Sint Petersburg naar Helsinki trekt ons ook niet: er is onderweg weinig tot niets te beleven en het zou louter neerkomen op het maken van kilometers, niet ons primaire doel.
Ik verwonder me wel over wat dingen die opvallen als je hier wat langer bent: in de BBQ-hutten staan een aantal tafels met losse poten. Die worden gewoon gebruikt en niemand doet er iets aan. Als die tafels worden schoongemaakt worden alleen die tafels schoongemaakt die goed bereikbaar zijn. Er lopen hier minstens 10 bewakers rond, maar als de vuilnisbakken door de wind worden omgeblazen blijven die gewoon liggen. De douches worden voor elk gebruik ontsloten en na ieder gebruik gedroogd (hetgeen enige paniek veroorzaakte toen ik zelf een keer de deur van de douches opende en weer afsloot met mijn zakmes). Het lijkt erop, niet alleen hier overigens, dat de halve beroepsbevolking bestaat uit bewakingspersoneel, schoonmakers en regelaars. Voor het merendeel uiterst vriendelijke mensen die altijd proberen te helpen met vragen en problemen zoals zij denken dat jij die bedoelt, ook al zit daar wel eens verschil tussen.
Op de camping is intussen een Trabant gearriveerd met een aanhanger. Ook een Trabant, in dezelfde hemelsblauwe tint met in plaats van voorwielen een trekhaak en volledig ingericht als woonkamer. De combinatie trekt veel aandacht en de bestuurder is graag bereid tot explicatie.
Vanmiddag, met hulp van onze gastvrouw, definitief de overtocht per MS Anasthasia geregeld, een Russisch cruiseschip. En ook vanavond, dit keer zelfs zeer ruim, meegegeten met de buren.

Zondag 5 juli / - - -
Strel'Na / Baltic parking  /
Hermitagedag. We staan om precies half elf in een hele lange rij buiten voor de ingang. Na ruime tijd komt er plots iemand naar buiten, doet een aankondiging en dan staan we weer bijna achteraan: de Russische wachtenden hebben wel begrepen dat er een extra rij wordt geopend. Maar als we na een uur binnenkomen: een overweldigende indruk; erg groot, erg luxe en erg druk. Alles zien in een dag is geen optie; we besluiten door wat zalen te wandelen en ons te concentreren op Hollandse en Vlaamse meesters en de oud-Griekse en Romeinse kunst. En ook dat is voldoende om hier het grootste deel van de dag door te brengen waarbij aan alle verwachtingen wordt voldaan.
Ook hier veel geleide groepen en veel mensen die zich laten fotograferen, waar dan ook: op overvolle trappen, in smalle doorgangen, in rotten naast elkaar, er is soms geen doorkomen aan. Da Vinci's Madonna en kind en een aantal schilderijen van Rembrandt zijn niet meer zichtbaar door de fototoestellen, Ipads en telefoons die over, door en voor elkaar omhoog worden gehouden om een foto van het object te maken. Er zijn nog al wat bezoekers die bezorgd zijn hun groep kwijt te raken en er dan ook uit alle macht voor zorgen dat dat niet gebeurt. Al met al bijna even fraai om waar te nemen als de uitgestalde kunst. Als we het gevoel hebben voldaan te zijn wijken we uit naar buiten. Vanaf de bruggen hebben we een erg mooi uitzicht over het Hermitage aan de waterkant. We wandelen naar het fort en de kathedraal van Petrus en Paulus; in deze laatste zijn de sarcofagen van nogal wat Russische vorsten te zien, de een nog rijker versierd dan de andere. Buiten zijn twee stadsbussen omgetoverd tot openbaar toilet.
We maken onze laatste ritten met metro en taxibus en sluiten ons verblijf in Sint Petersburg af met sushi. Bij de tent maken we onze laatste voorraden op en bereiden ons vertrek morgen voor.

Maandag 6 juli / 40 - 13.9
MS Anasthasia / Ergens op de Oostzee
Douchen is hier slechts mogelijk na afspraak omdat er voor de schoonmaak een schoonmaakster aanwezig dient te zijn. Zo is er ook maar een toilet open van de drie. Scheelt ook weer schoonmaken.
Rond elf uur nemen we hartelijk afscheid van onze contactpersoon Anastasia, betalen zo'n € 70 voor ons verblijf en fietsen op ons gemak naar Sint Petersburg. Dan blijkt dat de aangegeven ferryhaven alleen een laad- en losplaats is voor vrachtschepen. De receptioniste van een nabijgelegen hotel vertelt dat we op een verkeerd eiland zitten en geeft ruwweg wat richtingaanwijzingen. We besluiten dan maar langs de kustlijn te fietsen in de logische veronderstelling dat we zo de ferryhaven wel ergens zullen passeren. Dat neemt nogal wat tijd en afstand in beslag waarbij ik een gevoel van hulpeloosheid krijg: op zoek naar iets wat ik aan niemand kan vragen in een omgeving die ik niet ken. Langzaam zien we de tijd verstrijken maar na veel rondzwervingen wijst een hulpvaardige man die wel Engels spreekt ons de juiste locatie aan op mijn GPS en geeft bovendien een prima uitleg hoe daar te komen. Al met al zijn we toch ruim op tijd voor het inchecken en boarden. Wel een verschil met IJmuiden: er zijn bijna geen auto's (het merendeel van de reizigers gaat hier op cruisevaart over de Oostzee) en we mogen zelf het hoe, waar en waarom uitzoeken. Na het passeren van de douane is er geen weg meer terug: onze visa worden ongeldig gestempeld, wat wel een zekere weemoed oproept. Hebben we het hoogtepunt van onze trip bereikt? In ieder geval zien we bij het wegvaren nog een keer het congrescentrum, we hebben er geen spijt van Camping Tom, onze eerste optie, te hebben gemist.
Eenmaal aan boord blijkt het personeel (en wij zijn niet de enige buitenlanders) uitsluitend Russisch te spreken en zijn ook alle aanwijzingen en omroepberichten in het Russisch. Zo is het nog even zoeken naar onze hut: de nummerbordjes zijn enigszins verhangen en/of verdwenen. Die cabine is overigens wel comfortabel en ruim. Bij het boeken blijk ik aangegeven te hebben dat we een all-in arrangement willen hebben, hetgeen betekent dat we aanschuiven in de tweede gang, waarbij het eten intussen redelijk is afgekoeld en dat het vrij drinken beperkt is tot de allergoedkoopste drank in de twee bars waar we niet willen zijn: de sportbar en de ruimte waar entertainment is. En in de koffiebar geen koffie voor ons. Zo liggen we tijdig in onze bedden.

Dinsdag 7 juli / 18 - 15.2
Helsinki / Rastila / € 23
Bij het ontbijt is in ieder geval de koffie warm, waarna we onze laatste roebels omzetten in drank en Engelse drop. Na aankomst snel van boord (we hebben ons hier toch wel vermaakt). Er is niemand die op ons let en de douane, die wel alle auto's controleert, verwacht blijkbaar geen smokkelwaar bij 2 fietsers.
Helsinki is heuvelachtiger dan gedacht. Als we bij een wegomlegging even stilstaan om te overleggen stopt een brandweerman, terugkerend na zijn 24-uursdienst en biedt ons aan samen met hem naar de camping te rijden; hij woont daar niet ver vandaan en weet bovendien een mooiere route: langs de kust in plaats van langs de doorgaande weg. Eenmaal ter plaatse neemt hij ook nog de tijd om ons tips voor het Finse deel van onze trip te geven. Hij zegt dit vaker te doen. Dank Niklas!
De camping is prima geëquipeerd en het is merkwaardig niet de enige tent ter plaatse te zijn. Na een lange middagdut doen we boodschappen in een heel andere wereld dan waarin we de afgelopen weken verkeerden: er is nu een ruime keuze aan verse groeten en een geringe keuze aan bieren. En alles is dubbel zo duur. Maar we kunnen nu in ieder geval weer verse ingrediënten bij elkaar sprokkelen voor een zelf te bereiden maaltijd met groenten en vlees: spaghetti bolognese.

Woensdag 8 juli / 35.5 - 14.2
Helsinki / Rastila / € 23
De camping beschikt over wasmachines en droogtrommels en daar maken we graag gebruik van.
Daarna fietsen we naar het centrum van Helsinki. Wat we in ieder geval willen zien is de grote witte kathedraal die over de stad waakt. Als we hierna de Tourist info verlaten begint het te regenen en die zal de rest van de middag niet meer stoppen. We dwalen door de stad, kopen cantharellen en slagroom in de mooie oude overdekte markthallen en belanden uiteindelijk in de kelder van de Bryggeri, de stadsbrouwerij waar zowel het bier als het eten uitstekend zijn. Wel even schrikken van de prijzen, € 6-8 voor een bier bijvoorbeeld. We hebben het goedkope deel van de vakantie definitief achter ons gelaten. Na de maaltijd is de regen aan het minderen zodat we droog bij de tent arriveren. Daar hebben zo'n 50 Franse scholieren hun tenten opgeslagen tegenover onze slaapstede. Waarvan de laatste tent, onze buren, pas ver na middernacht stil valt.

Donderdag 9 juli / 58.04 - 15.2
Helsinki / Rastila / € 23
Iets later opgestaan dan normaal, we hoeven de tent toch niet af te breken, en daarna per fiets naar Helsinki. Vandaag bezoeken we Suomalinna, een voormalig defensie-eiland van de hoofdstad. De boottocht erheen is al een leuke ervaring door het uitzicht op de talloze eilandjes en Helsinki zelf. Het eiland is een populair oord voor toerisme en recreatie (en is ook per stadsferry bereikbaar) zodat bij mooi weer, zoals vanochtend en het begin van de middag overal mensen op gras, rotsen en de verdedigingswerken zitten, hangen en liggen. Indrukwekkend is de kustbatterij, de kanons staan er allemaal nog.
Het eiland heeft nog 800 vaste bewoners die zich naar het laat aanzien voornamelijk bezig houden met het laven van passanten. De locale brouwerij gebruikt in alle bieren, ook in de twee bitters, dezelfde cascade hopsoorten. Jammer vind ik. Tegen de tijd dat we terug varen wordt het droog, wat ons de gelegenheid biedt op de markt aan de haven Chinees eten te kopen bij een kraam die bijna aan het sluiten is. Nog wat laatste bezienswaardigheden, er is bijvoorbeeld een rijk aanbod Art Deco panden in Helsinki,en daarna terug naar de camping waar de Franse scholieren zich hebben verdubbeld in aantal en dezelfde gasten als gisteren zich pas om een uur laten uitzetten.

Vrijdag 10 juli / 57.25 - 15.5
Järvenpää / Matkailukeskus / € 15
Tijdig wakker, maar omdat we eerst roerei met cantharellen maken zijn we pas om half tien weg van de camping. Onze tocht door Finland zal gaan via de Via Finlandia. Volgens de gids:
Via Finlandia is 596 km lang en loopt van Helsinki naar Vaasa. De route loopt door afwisselende landschappen en langs de meest bezienswaardige toeristische plaatsen. Het zuidelijke- en centrale deel van Finland bestaat uit glooiende velden waar landbouw bedreven wordt en mooie waterwegen de heuvels doorkruisen. Ook Finland's grootste steden bevinden zich hier met culturele- en historische bezienswaardigheden. Verder noordelijk fietst u door velden en langs rivieren met de typische Finse 'Ostrobothnian' huizen.  
Dezelfde gids raadt fietsersaan per trein naar de rand van de stad te gaan en pas daar op de pedalen te stappen: we fietsen bijna de hele dag op fietspaden langs grotere wegen om uit de bebouwde omgeving van Helsinki weg te komen. Maar de omgeving is aardig, ook omdat de stad gebouwd is op rots en de bebouwing vaak ruim in het landschap is ingebed. Onderweg worden we, zodra we even stoppen, weer regelmatig aangesproken door mensen die een heel verhaal doen, ook al proberen we aan te geven dat we geen idee hebben waarover het gaat. Na een bezoek aan het fraai gelegen woonhuis van Sibelius in Ainola besluiten we niet verder te fietsen in verband met museumbezoek morgen zodat we en rustige middag doorbrengen op een bijna lege camping. Tijdens de toebereiding van de avondmaaltijd vallen wat regendruppels wat later op de avond resulteert in een prachtige dubbele regenboog.


Zaterdag 11 juli / 55.34 - 15.3
Riihimäki / Lempivaara / € 18
De camping beschikt niet over Wifi en dus geen contact met onze thuisbasis. Een dag zonder echte fietsbelevenissen, heuveltje op, heuveltje af met redelijk steile hellingen waardoor het lijkt of we niet echt vaart maken.
Voor vertrek fietsen we langs de naast de camping gelegen Villa Kokkonen, ontworpen door Alvar Alto. De eerste helft van de route leidt door een bebouwde omgeving maar later neemt het groen toe, al fietsen we ook nu over fietspaden langs grotere weg. Zodat we voor de lunch een bospad induiken om het geluid van het verkeer even niet te horen. Niet helemaal toevallig dicht bij een geocache, ditmaal gelegen temidden van hoog opschietend onkruid, gekleefd aan een oude zaagmachine als overblijfsel van een oude zagerij.
In Hyvinkää is het bij het spoorwegmuseum zo druk dat we dat maar overslaan. Wel brengen we een bezoek aan het Suomen Lasimuseo, het glasmuseum in Riihimäki.
Dat is een voltreffer: een mooie uitstalling van modern glasdesign, veel en duidelijke informatie over de vervaardiging van glas en de bijbehorende teksten zijn ook in het Engels aanwezig. De camping, die wel wat van de route afligt, laat zich eenvoudig vinden. Vandaag valt ons weer op hoe huizen en flats zoveel mogelijk in het groen, achter bomen, worden weggewerkt: binnen misschien donker maar het externe aanzien is veel mooier!  Ook komen we nu andere fietsers tegen, op een dag meer dan we tot nu toe de hele vakantie hebben gezien. Als we willen gaan slapen blijkt de karaokemachine uitstekend te werken. Alleen jammer dat 100% van de zangers en zangeressen geen zangstem heeft zodat we blij zijn als rond half twee de ramen en deuren van de ruimte worden gesloten en het licht uitgaat.

Zondag 12 juli / 107.52 - 16.3
Valkeakoski / Apianlahti / € 20
Na de 'muziek' van gisteren slapen we iets langer uit dan gewoonlijk en zo ontbijten we in de regen. Fietsend laten we nu de stedelijke gebieden achter ons en belanden tussen meren en akkers. Jammer dat onder de bewolkte hemel alles grijs en grauw is. In Tervakoski worden we hartelijk ontvangen in de Laurentius kerk, waar we het interessante orgel bekijken, in Hämeenlinna vindt aan de voet van het kasteel en aan de rand van het meer een jazz festival plaats, druk bezocht, zowel te land als te water. Verder fietsen we de hele dag op en af, waarbij de natuurlijke hellingen worden afgewisseld door tunnels en bruggen met korte op- en afritten om de fietspaden echt autovrij te houden. Zo maken we op een dag meer dan 1000 hoogtemeters, iets wat we tevoren niet hadden verwacht.
De camping ligt verder weg dan gedacht en we zijn dan ook blij hier burgers en frietjes te kunnen eten als we hier ver na zessen arriveren. Gelukkig begint de zon te schijnen zodat we op een steiger in het meer zittend bier en chips kunnen nuttigen om onze vermoeide benen te ontspannen terwijl de natte tent droogt.

Maandag 13 juli /  56.20 - 14.9
Tampere / Hämalään Leirintäalue / € 24
De route vandaag is niet lang en we hebben door de natuur en huizen waar we door en langs komen voor het eerst echt het idee in Finland te fietsen: er wordt voldaan aan het idee dat wij ervan hadden. Bij de lunch plukken we wilde aardbeitjes die hier volop groeien.
Onderweg wenst iedereen ons een goede reis en goed weer toe; het schijnt hier sinds 1962 niet meer een zo slechte zomer te zijn geweest als dit jaar.
De grond op de camping bestaat uit een bijna vloeibare modderbrij na de regen van de afgelopen dagen; het water kan niet weg uit de laag klei die op de harde rotsbodem ligt. Ik pluk daarom maar wat lang gras dat ik voor de ingang van de tent leg. Daarna naar het centrum van Tampere waar we een eerste pakket met kaarten, folders en andere memorablia naar huis sturen en nieuwe brandstof voor de brander en een nieuwe lakenzak ter vervanging van het gescheurde zijden exemplaar aanschaffen. We dwalen wat door de stad en belanden zo op het terrein van een voormalige fabriek waar nu talloze restaurants, wat winkeltjes en een museum zijn gevestigd met een fantastische brouwerij:  Plevna

Dinsdag 14 juli / 80.27 - 14.6
Ikaalinen / Toivolansaari / € 21
De route de stad uit leidt ons langs mooie plekjes die we gisteren nog niet hebben gezien. We bekijken alles op ons gemak, het park, de elektriciteitscentrale de huizen, fabrieken, kantoren en andere gebouwen, de beelden. Daarna steil omhoog naar de uitzichttoren waar we ons afkoelen met een ijsje. Deze beklimming is de opmaat voor weer een dag vol hellingen van zo'n 7%; geen 10 kilometer van de tocht vandaag is horizontaal. In de stad Nokia blijken alle bedrijven het woord 'Nokian' in hun bedrijfsnaam te voeren. 
Fascinerend zijn de step-rollators: rollators voor ouderen met aan weerszijde een verlenging waarop je kunt staan zodat je eventueel ook steppend kunt bewegen. En in ieder geval heel stabiel lijkt ons. Na Siuro volgt een erg mooi deel van onze tocht: het stuk langs het meer is schitterend mooi en de rest van de tocht sluit hier naadloos bij aan. In Kyröskoski vragen we een fietsenmaker even naar het gekraak op Loeki's fiets te kijken; ik kan geen oorzaak vinden. Hij wel: het blijkt een kabel te zijn die door haar stuurtas tegen de fiets wordt gedrukt en dan in bochten een krakend geluid produceert. Waarna hij onze nieuwe en wij zijn collectie oude fietsen bewonderen. Om drie uur zijn onze benen vermoeid van het klimwerk en besluiten we de kortste route naar de camping te nemen. Eerst volgen we de E3 maar die blijkt zo druk dat we toch weer uitwijken naar binnenwegen. Niet zo handig blijkt even later als we worden geconfronteerd met hellingen van 12 en 13% op een weg die zojuist is voorzien van nieuwe steenslag die zich door de heftige regen van van de afgelopen dagen ook nog eens ophoopt onder aan de hellingen. We zijn dan ook erg blij als we rond half zes op de prima uitgeruste camping van Ikaalinen onze tent kunnen opzetten. We eten in de goed uitgeruste campingkeuken met eettafels en maken 's avonds nog een praatje met de buren (de camping is op het tent-deel bijna leeg) die onze manier van vakantie vieren wel zien zitten als hun kinderen zelfstandig zijn. Een mooie avond waarop ik tot half elf buiten kan zitten als Loeki al lang de slaap der uitgeputten slaapt.

Woensdag 15 juli / 44.10 - 14.2
Parkano / Pahkalanniemi / €15
Met de vermoeidheid van gisteren nog in de benen, we dachten dat we daar langzamerhand geen last meer van zouden hebben, lijkt een kortere fietsdag een goede optie. Mijn GPS schept wat verwarring bij het verlaten van Ikaalinen door het grote aanbod paarse strepen op het scherm, maar uiteindelijk moeten we toch via de E3, die vandaag nog drukker is dan gisteren met slechts een smalle vluchtstrook om over te fietsen de stad verlaten. Gelukkig kunnen we later de weg af en rijden we door een fantastisch mooi landschap, golvend, vol afwisseling en bermen met schitterende bloemen en wilde aardbeitjes die ons weer prima smaken. Onderweg stoppen we herhaaldelijk om het landschap te bewonderen, maar toch zijn we al rond drie uur op de camping waar we dan nog de enige bezoekers zijn. Ook hier weer prima voorzieningen, inclusief winkels op loopafstand. We brengen de middag door in de zon en 's avonds grillen we onze knakworsten op de binnen-BBQ.

Donderdag 16 juli / 88.03 - 16.3
Jalasjärvi / JAKK / € ?
Na een ontbijt met gebakken eieren vertrekken we, op een weg, veel vlakker dan de afgelopen dagen. Wederom door een erg mooi landschap, vol meren, glooiingen en bermen barstensvol lupines. We lunchen bij een soort uitkijktorentje met uitzicht op een meer en blijven daar nog wat hangen. We willen onderweg boodschappen doen maar de enige plaats die we vandaag passeren lijkt een failliete boedel. De afstand tot de volgende camping is te groot voor Loeki's knieën die zwaar protesteren tegen de belasting van de afgelopen dagen. Van wild kamperen is geen sprake zonder levensmiddelen en bovendien maken de bossen nu plaats voor uitgestrekte, open akkers.  In Jalisjärvi is het hotel gesloten maar een mevrouw die ik help bij het verwisselen van haar lekke band (ik doe niet veel meer den de krik omdraaien zodat hij nu wel past) verwijst ons naar het JAKK. Dat is een instelling voor secundair onderwijs voor de vervoers- en transportsector met en verzameling gebouwen waarin ook een hotel en restaurant moeten zijn.  Als we daar aankomen is er niemand en zoekend naar personeel slagen we er bijna in onszelf op te sluiten tussen een aantal in het slot vallende deuren.  Uiteindelijk vinden we iemand die ons aan een kamer kan helpen. 's Avonds in de stromende regen eten we in een nabijgelegen truckersrestaurant omdat het eigen restaurant niet open is. Bij terugkeer brengen we de rest van de avond door met een Franse hoogleraar die voor de zoveelste keer, telkens met ander materiaal, naar de Noordkaap fietst.

Vrijdag 17 juli / 72.44 - 15.3
 Seinajoki / Seinajoen / € 19
Na een prima overnachting is nu het restaurant wel geopend zodat we hier kunnen ontbijten. Loeki treft dan een praktisch ongekookt ei, yuk. 
Na de stortregens van gisteren is het nu droog en dat blijft zo de hele dag. We fietsen door een vlak land, soms met wat glooiingen die dan direct erg mooie vergezichten bieden. Onderweg bekijken we weer kerken en in de eerste, in Kurikka, worden we zelfs rondgeleid. Die fascinatie voor kerken is anders dan het misschien lijkt: vaak is het de enige bezienswaardigheid in een dorp, we willen wel eens van onze fiets af en naast alle groen in de natuur is cultuur een aangename afwisseling. Het laatste deel van het traject van vandaag gaat weer door een bos, weer eens iets anders dan de akkers van de rest van de dag. 
De camping is onderdeel van een openbaar park waar verharde delen zijn gereserveerd voor campers en caravans, die hier overigens erg groot zijn; 8 meter voor een caravan en 10 meter voor een camper zijn bijna minimum-maten waarbij wij volkomen in het niet vallen. tenten zien we hier bijna niet. Ook op deze camping zijn de voorzieningen uitstekend; de keuken heeft zelfs pannen wat wel handig is omdat mijn pannenset niet zo geschikt is voor elektrisch koken.

Zaterdag 18 juli / 99.57 - 17.4
Vaasa /  Top camping / € 26
Omdat het zaterdag is kiezen we voor de kortste route naar Vaasa. Onze ervaring is dat de  grote weg vandaag redelijk goed befietsbaar zal zijn omdat er bijna geen vrachtauto's rijden. Weer een mooi traject, afwisselend, deels langs de Kyrönjoki, een rivier, wat mij een beetje aan fietsen langs de Linge doet denken. Uiteindelijk worden de akkers steeds groter en verschijnen steeds meer graansilo's. In Vaasa worden we compleet om de stad heen geleid zodat het lijkt alsof we het einde van de wereld bereiken in plaats van onze laatste stop in Finland. De camping is, in ieder geval in onze ogen maar gezien het aantal kinderen geldt dat niet voor iedereen, een grote doorgangscamping; alle voorzieningen zijn aanwezig maar in de keukens ontbreken waterkokers, de 'winkel' verkoopt uitsluitend speel- en snoepgoed en het 'restaurant' rekent (veel alternatieven bieden ze niet) voor twee burgers, twee maal frites en twee bier € 36. Maar we hebben niet veel keuze: de camping ligt nogal buiten de stad en als de tent bijna staat begint het te regenen; een situatie waarbij we altijd weer blij zijn de tarp bij ons te hebben. We besluiten definitief af te zien van de doorsteek naar Noorwegen. Dat wordt waarschijnlijk te zwaar gezien de pijn die Loeki nu al aan haar knieën heeft en een aangename vakantie is belangrijker dan planning.
Nog even kaartjes gereserveerd voor de ferry van morgenochtend, afrekenen gaat niet meer omdat de kas al is opgemaakt, en ontbijtspullen gekocht in het centrum terwijl Loeki een boek blijft lezen. We vallen tijdig in slaap, ondanks de stormachtige wind en de zaterdagavondmuziek uit de bar. Voor het eerst deze trip de wekker gezet.

Naar deel V - Van Göteborg naar huis

Geen opmerkingen: